sábado, 15 de noviembre de 2008

Casco Vello de Vigo en Callejeros

Ayer, casualidades de la vida porque quien me conoce sabe que no la veo, me senté un ratito a ver la tele y me quedé totalmente desolada al ver el programa que Callejeros de dedicaba al Casco Viejo de nuestra ciudad...
No se como al alcalde y al otro con el que se ha repartido el Concello, porque no gobiernan en coalición como se suponía que iban a hacer, que va! lo que han hecho es rapartirse las competencias y cada uno va a su bola...
Como ciudadana de Vigo me siento triste, avergonzada y sorprendida del nivel de miseria que hay en esta parte de la ciudad, que por otra parte tendría que ser el principal atractivo turístico de la misma.
Ahora entiendo porque se construyó el Centro Comercial de A laxe justo delante del Casco histórico, precisamente a modo de muralla para tapar lo que no interesa a los miles de cuceristas que relijiosamente llegan cada año a nuestra ciudad.
Pues me parece bien que se denuncie. Que todos sepan cómo está la ciudadad para denunciarlo con más fuerza aún y cuando haya que volver a las urnas nos acordemos de toda la ciudad, no sólo de las flores de la Gran Vía o la humanización de las calles comerciales...









8 comentarios:

afs domaio dijo...

Boas noites Mar.
Pero non te das conta que isto non interesa a ninguen o importante e o teleferico ata o concello (Ven podia subir o castro pero non), o auditorio (rinse de nos con unha palexadora), o decatlón (fainos unha falta), o futuro Eroski(non temos onde mercar nada) paro xa,sin contar que gran parte do casco vello xa esta en mans de grandes constructoras (karpin etc.) que lles importa Vigo o mesmo que os nosos gobernantes. Sacar tallada de donde sexa sen importar o que queda atras se so son catro anos despois xa vira outro mintireiro a querer dar mais polo mismo pau.
sempre afs.

Fernando dijo...

Ola:
hai mais de 10 anos, sobre o 93, xa o Concello de Vigo en colaboración coa asociación Casco Vello (teño dubidas) tiña programas para tratar de paliar a gran depresión que sufre esta zona, erán programas adicados os rapaces/as, que vivían a cotío por esas ruas, carne de adiccións e prostitución (mamadas en familia), Vigo (neste caso) leva dende hai anos sufrindo unha profunda depresión derivada das crises do metal e sobre todo dos sucesivos peches e restriccións en caladoiros de pesca, en aqueles tempos en que estas persóas traballaban nesta zona, os nenos xa estaban incluso con deficiencias en alimentación e ..... hoxe 15 anos despois este programa centrase no anecdotico, duro, sí, e no circunstancial, que un barrio así esté no mesmo centro de Vigo (antes de limpalo -en aras da especulación urbanistica- o "Papagayo" estaba similar, é a súa norma). O fastidíado e que a situación de "Los lunes al sol", segue a producirse, probablemente ampliada, é agardade porque o transito que estamos a vivir fará que aumenten situacións limite de supervivencia.

Cando eu coñecía casos de persóas (rapaces ainda)condenados por ese entorno, parecíame increible a outros tamén é en casos hasta se negaban a creer que o Gran Vigo tivera "lixo" tan centrico.
Unha magoa, pero non nos asustemos ..... "la vida es así" dirán, a min esto ponme de moi mala ..... Eu xa o coñecía en versión directa con nome e ....

xa pasaron moitos gobernos de todolos colores, pero .... como decía Aguilé ... la vida sigue igual ...

Saúde

Mar dijo...

Tienes razón Alfonso, lo del teleférico es una gilipollez completamente innecesaria teniendo en cuenta las verdaderas necesidades de la ciudad. Lo del auditorio... nos han querido vender eso como un gran avnce para la ciudad, y ya ves... lo que va a suponer eso para Vigo, que dos o tres peces gordos se enriquezcxan más aún, pero al resto con teatro de Caixanova la verdad es que creo que nos llegaba mientras arreglan el Casco vello, no?
Karpin te digo yo lo que le preocupa Vigo y la recuperación del Casco Vello... sólo hay que ver el espejo gigante (al lado de Garrigues) que construyó entre dos edificios modernistas en plena Plaza de Compostela, hay que ser muy paleto para hacer eso ahí!!!, pero hay que ser más paleto tadavía para conceder esa licencia urbanística, verdad?... eso es lo más sangrante.
Apertas

Mar dijo...

Hola Fernando,
desolador el panorama, verdad?
10 años son demasidos años para un Casco tan tan tan Vello como el de Vigo. Ahora el 40% de sus edificios están ruinosos, y el resto.... cuando se den cuenta estarán igual, sino se han derrumbado ya.
Lo del consorcio para su recuperación es un engañatontos. Restauran a todo trapo y con todo lujo un par de casas para demostrar que hacen algo y mientras el resto se cae.... no sería más sensato hacer un plan integral de recuperación con viviendas normales, y luego que el que pudiese se pagara sus extras (tarima flotante, azulejos no se qué, etc....).
Lo del metal... creo que en estos momentos son los astilleros los que están aguantando a Vigo para que no se unda en esta crisis, tienen bastantes barcos para hacer hasta dentro de unos años.
Tanto que se ha mimado a Citroen en esta ciudad y la semana pasada suspendieron el turno de noche despidiendo a 900 personas...
No se puede jugar todo a una sóla carta, es mucho riesgo, mejor diversificar siempre.
Un abrazo para O Salnés

Anónimo dijo...

"La ruina ha clamado por suyos tantos muros
Sobre huecos disformes bostezando, ayer moda
De la cual sin cobijo subsiste irónico detalle:
Chimenea manchada por humo de noches
Idas, como los cuerpos allá templados en invierno,
O tramo de escalera que conduce a la nada
Donde sus moradores irrumpieron con gesto estupefacto,/
En juego de azar, sin coherencia ni destino".

(Luis Cernuda; Sevilla, 21.09.1902-México,D.F., 05.11.1963)

Traes a estas acogedoras aguas una parte de la ciudad de Vigo en la que se muestra la degradación, la ruina y la miseria urbana, así como la humana de alguno de sus habitantes (o visitantes)que sobreviven alli deambulando entre las sombras y la basura producida por el eclipse de las conciencias, por la ausencia de límites, por el "Todo vale si me beneficia" y el "Siempre más" de numerosos desalmados, de ruines mercaderes y ladrones de bienes, de sueños, de ilusiones, de cuerpos, de vidas...de insaciables tahures de los sentimientos, ávidos de dinero y de poder, profundamente despreciables, de miradas sucias y para los que no existen el honor, la dignidad, la lealtad, ni la honradez.

Muchos hemos conocido a seres como los que aparecen en los reportajes; algunos han causado la ruina económica, física o moral propia o ajena; otros han fallecido, algunos han causado alguna muerte, los demás sobreviven.

También hemos conocido a diversos desalmados, algunos con máscaras de personas respetables, pero todos sin la mirada limpia.

Volveré a los poetas, ahora con Miguel Hernández (Orihuela, 30.10.1910- Alicante, 28.03.1942):

"La basura diaria
que de los hombres queda
sobre mis sentimientos
y mis sentidos pesa.

Es la triste basura
de los turbios deseos
de las pasiones turbias".

A pesar de los pesares creo que deberíamos mantener siempre el optimismo y la ilusión, pese al desencanto ante muchos individuos y ante muchos cargos públicos; asi que volveré a Miguel Hernández:

"Dejadme la esperanza"

JOSE ANTONIO dijo...

Aunque quieran taparnos los lugares oscuros y decrépitos de las ciudades con grandes edificios, la miseria sigue estando latente y aflorará a la superficie, solo es cuestión de tiempo.
Un abrazo.

Mar dijo...

Bueno Mi Capitán, menos mal que levantáste la melodía con la última nota, que si no... era para meterse en cama y no salir...

Mar dijo...

Tienes toda la razón José Antonio, el tiempo termina, afortunadamente, por poner cada cosa (y cada casa) en su sitio.
Un abrazo blogueiro